Polska kultura straciła jedną ze swoich legend. Barbara Ptak – ikona kostiumografii, artystka o niezwykłej wrażliwości i wyobraźni, odeszła 5 listopada. Jej projekty ubrały w emocje i kolor najważniejsze dzieła polskiego kina i teatru, od „Faraona” po „Ziemię obiecaną”.

Mistrzyni detalu i wyobraźni
Skoro życie jest teatrem, to detal ma znaczenie – te słowa Anny Piontek najlepiej oddają artystyczne credo Barbary Ptak.

Każdy kostium, szkic, każda tkanina niosła w sobie historię i emocję. Jej projekty dla filmów takich jak „Królowa Bona”, „Noce i dnie” czy „Faraon” nie były jedynie strojami, lecz częścią opowieści, które na trwałe zapisały się w świadomości widzów. 

Barbara Ptak potrafiła zamienić kawałek materiału w symbol, a scenę – w świat pełen znaczeń. Jak pisała dziennikarka Marianna Dufek:

Jej talent tworzył filmową historię.
Czytaj więcej: https://goniec.pl/nie-zyje-barbara-ptak-tragiczne-wiesci-obiegly-cala-polske-jd-wbc-061125

Śląskie korzenie, światowa sława
Urodzona w Chorzowie, wychowana na Górnym Śląsku, Barbara Ptak nigdy nie zapomniała, skąd pochodzi. Choć ostatnie lata życia spędziła w Hamburgu, „nigdy nie straciła emocjonalnej więzi ze Śląskiem” – przypomina Dziennik Zachodni. 

To właśnie w Katowicach i Krakowie kształtowała swój artystyczny język, łącząc precyzję rzemiosła z romantyzmem ducha. Zrealizowała ponad 200 projektów teatralnych, filmowych i operowych, pracując z największymi twórcami – Andrzejem Wajdą, Jerzym Kawalerowiczem, Romanem Polańskim. 

Cztery filmy, przy których tworzyła, otrzymały nominacje do Oscara – to najlepszy dowód na to, że jej praca miała światowy wymiar.

Dziedzictwo, które trwa
W 2011 roku powstało Muzeum Barbary i Stanisława Ptaków – miejsce, w którym zachowano pamięć o dwojgu artystach, których życie było jednym wielkim spektaklem. 

Wśród ekspozycji można podziwiać oryginalne kostiumy, szkice, meble i rekwizyty, które przez dekady tworzyły oprawę polskiej kultury. Jerzy Antczak napisał: 

Noce i dnie’ nie miałyby takiego wyrazu, gdyby nie twoje genialne kostiumy.

Te słowa najlepiej oddają, jak wielką artystką była Barbara Ptak. Jej dzieło nie przemija – trwa w każdym kadrze, w każdym wspomnieniu, w każdym dotyku tkaniny, który zamieniał się w emocję.